Απογοήτευση...

Προδοσία και μοναξιά... Πονάει περισσότερο η προδοσία από το σύντροφό μας ή από ένα φίλο? Πονούν και τα δύο το ίδιο πολύ... Μου λείπει η πατρίδα... Μου λείπεις εσύ που έχω απαγορέψει στον εαυτό μου να σκέφτεται και να προφέρει τ' όνομά σου...

Τελείωσε...

Μετά το σημερινό είναι δεδομένο πια... ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ.
Τα 2 τελευταία σχεδόν χρόνια ήταν ένα ψέμα...Δεν άντεξες.Δεν αντέξαμε.Κρίμα γιατί είχα επενδύσει σε σένα.Με πρόδωσες...Για ποιο λόγο?...Εσύ το διέλυσες...όχι εγώ...κρίμα...η προσπάθειά σου όπως λες για να μην με "στεναχωρήσεις" έγινε αιτία κι αφορμή μαζί για να με αναγκάσεις να πάρω αυτή την απόφαση.Είναι οριστική.Σκότωσες αυτό που είχαμε μαζί με τόσο κόπο δημιουργήσει τα τελευταία 2 χρόνια.Λυπάμαι.Αλλά θα μαζέψω τα κομμάτια μου και θα συνεχίσω.Σ' αγάπησα...κι ακόμη σ' αγαπω...αλλά θα μάθω να ζω χωρίς εσένα...για μένα τώρα πια.

Σπασμένο καράβι