Χάρτινος ουρανός

Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά

Ζω σ' ένα κόσμο από χαρτί
Όταν χιονίζει, όλοι μαζεύουν κομφετί
Κι όταν ρωτάω πού θα σε βρω
Όλοι μου δείχνουνε το χάρτινο ουρανό

Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Θ' ανάψω μια φωτιά που θα τη δεις όσο μακρυά και να 'σαι
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό

Έτρεξα μέχρι το σταθμό
Έψαχνα σαν τρελός μέσα στο πλήθος να σε δω
Κάποιος μου είπε : "Μην αργείς,
Ίσως να είναι αυτή η τελευταία βραδιά της γης"

Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι ασημένια τραίνα
Θ' ανάψω μια φωτιά και θα τα δεις να τρέχουν δίχως φρένα
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό

Βρήκα στην πόρτα μου χθες βράδυ κάτι λουλούδια από χαρτί

Χιονίζει πάλι στη χάρτινη πόλη
Στα χάρτινα σπίτια κοιμήθηκαν όλοι
Θα βάλω φωτιά στο χάρτινο αετό μου
Θα κάψω για πάντα τον παλιό ουρανό

Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Θ' ανάψω μια φωτιά που θα τη δεις όσο μακρυά και να 'σαι
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό

Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι ασημένια τραίνα
Θ' ανάψω μια φωτιά και θα τα δεις να τρέχουν δίχως φρένα
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό

Είδα να καίγεται χθες βράδυ μια πολιτεία από χαρτί.....

Απογοήτευση...

Προδοσία και μοναξιά... Πονάει περισσότερο η προδοσία από το σύντροφό μας ή από ένα φίλο? Πονούν και τα δύο το ίδιο πολύ... Μου λείπει η πατρίδα... Μου λείπεις εσύ που έχω απαγορέψει στον εαυτό μου να σκέφτεται και να προφέρει τ' όνομά σου...

Τελείωσε...

Μετά το σημερινό είναι δεδομένο πια... ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ.
Τα 2 τελευταία σχεδόν χρόνια ήταν ένα ψέμα...Δεν άντεξες.Δεν αντέξαμε.Κρίμα γιατί είχα επενδύσει σε σένα.Με πρόδωσες...Για ποιο λόγο?...Εσύ το διέλυσες...όχι εγώ...κρίμα...η προσπάθειά σου όπως λες για να μην με "στεναχωρήσεις" έγινε αιτία κι αφορμή μαζί για να με αναγκάσεις να πάρω αυτή την απόφαση.Είναι οριστική.Σκότωσες αυτό που είχαμε μαζί με τόσο κόπο δημιουργήσει τα τελευταία 2 χρόνια.Λυπάμαι.Αλλά θα μαζέψω τα κομμάτια μου και θα συνεχίσω.Σ' αγάπησα...κι ακόμη σ' αγαπω...αλλά θα μάθω να ζω χωρίς εσένα...για μένα τώρα πια.

Σπασμένο καράβι

Lithium by Evanescense

Lithium, don't want to lock me up inside.
Lithium, don't want to forget how it feels without...
Lithium, I want to stay in love with my sorrow.
Oh, but God, I want to let it go.

Come to bed, don't make me sleep alone.
Couldn't hide the emptiness, you let it show.
Never wanted it to be so cold.
Just didn't drink enough to say you love me.

I can't hold on to me,
Wonder what's wrong with me.

Lithium, don't want to lock me up inside.
Lithium, don't want to forget how it feels without...
Lithium, I want to stay in love with my sorrow.

I don't want to let it lay me down this time.
Drown my will to fly.
Here in the darkness I know myself.
Can't break free until I let it go.
Let me go.

Darling, I forgive you after all.
Anything is better than to be alone.
And in the end I guess I had to fall.
Always find my place among the ashes.

I can't hold on to me,
Wonder what's wrong with me.

Lithium, don't want to lock me up inside.
Lithium, don't want to forget how it feels without...
Lithium, I want to stay in love with you.
I'm gonna let it go.

Ίσως το καλύτερο τους κομμάτι...

Chanson du geôlier by Jacques Prevert

Αφιερωμένο!

Où vas-tu beau geôlier
Avec cette clé tachée de sang
Je vais délivrer celle que j'aime
S'il en est encore temps
Et que j'ai enfermée
Tendrement cruellement
Au plus secret de mon désir
Au plus profond de mon tourment
Dans les mensonges de l'avenir
Dans les bêtises des serments
Je veux la délivrer
Je veux qu'elle soit libre
Et même de m'oublier
Et même de s'en aller
Et même de revenir
Et encore de m'aimer
Ou d'en aimer un autre
Si un autre lui plaît
Et si je reste seul
Et elle en allée
Je garderai seulement
Je garderai toujours
Dans mes deux mains en creux
Jusqu'à la fin des jours
La douceur de ses seins modelés par l'amour.

Μετακόμιση...Νέα χώρα,νέα ζωή!

Το Μπριτζ(Brugge) πανέμορφη πόλη, γραφική! Η νέα μου πόλη!
Μετακόμισα πριν ένα μήνα λόγω δουλειάς και την έχω ερωτευτεί...